Zapomniane ozdoby świąteczne
Część IV, ostatnia
Diduch
Diduch, czyli dziad. Tak nazywali nasi przodkowie ostatni zerżnięty z pola snop zboża.
Ustawiano go w kącie izby na Boże Narodzenie oraz w czasach przedchrześcijańskich na obrzęd święta godowego - Szczodrych Godów, czyli w dzień Narodzin Słońca i przesilenia zimowego, 21 grudnia.
W tradycji tak pogańskiej, jak chrześcijańskiej, przystrajany był wstążkami, czy też orzechami, a traktowany był, jako talizman, wróżba przyszłego urodzaju.
Z jedną różnicą - u pogan Diduch, był również symbolem goszczących na wieczerzy wszystkich zmarłych przodków.
Dziś wiadomym jest, że w pośpiechu, miejskim życiu nie udałoby się dostać takiej ozdoby świątecznej.
Wierzę jednak, że tradycja nie umiera i na wsiach do tej pory, w ten świąteczny czas, Diduch gości w wielu domach.
/zdj. internet/
Sczodre Gody, Rodzimowierczy związek wyznaniowy Rodzimy Kościół Polski |
Szczodre Gody, RKP |
Szczodre Gody 2010, Stowarzyszenie Rodzimowierców Kołomir |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz